জাপানী চাহ অনুষ্ঠান
From Wikipedia, the free encyclopedia
জাপানী চাহ অনুষ্ঠান (茶道, "'চাডো"') বা চা-নো-য়ু (茶の湯) হৈছে জাপানী সংস্কৃতিৰ এক ৰীতি বা কলা য'ত মাচা (抹茶) অৰ্থাৎ চূৰ্ণ কৰা সেউজীয়া চাহ পাৰম্পৰিকভাৱে প্ৰস্তুত তথা পৰিৱেশন কৰা হয়।[1]
জেন বৌদ্ধ ধৰ্মই জাপানী চাহ অনুষ্ঠানৰ বিকাশত এক প্ৰাথমিক প্ৰভাৱ হিচাপে ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছিল। কোনো কোনো সময়ত জাপানী চাহৰ অনুশীলনত ছেনচা অৰ্থাৎ পাতৰ চাহো ব্যৱহাৰ কৰা হয়। চা-নো-য়ুৰ বিপৰীতে এই পৰম্পৰাক ছেনচাডো বুলি কোৱা হয়।
অনানুষ্ঠানিকভাৱে আয়োজন কৰা এনে চাহৰ সমাৱেশক চাকাই (茶会) আৰু আনুষ্ঠানিকভাৱে আয়োজন কৰা চাহৰ সমাৱেশক চাজি (茶事) বোলা হয়। চাকাই তুলনামূলকভাৱে সৰল আৰু এই অনুষ্ঠানত মিঠাই, পাতলীয়া চাহ আৰু লঘু আহাৰ পৰিৱেশন কৰা হয়। চাজি এক আনুষ্ঠানিক সমাৱেশ আৰু এই অনুষ্ঠানত সাধাৰণতে এক সম্পূৰ্ণ কাইছেকি (জাপানী আহাৰ), মিষ্টান্ন আৰু কাঢ়াকৈ কৰা চাহৰ লগতে পাতলীয়া চাহো পৰিৱেশন কৰা হয়। একোটা চাজি চাৰি ঘণ্টাজুৰি চলিব পাৰে।
চাডোক তিনিটা ধ্ৰুপদী কলাৰ অন্যতম হিচাপে গণ্য কৰা হয়। আন দুটা হৈছে কডো (সুগন্ধি) আৰু কাডো (পুষ্পসজ্জা)।