জয়নুল আবেদিন
বাংলাদেশী চিত্ৰশিল্পী আৰু আধুনিক শিল্প আন্দোলনৰ পথ প্ৰদৰ্শক / From Wikipedia, the free encyclopedia
জয়নুল আবেদিন (ইংৰাজী: Zainul Abedin,(২৯ ডিচেম্বৰ ১৯১৪ – ২৮ মে' ১৯৭৬)) হৈছে বাংলাদেশৰ এজন পৰিচিত চিত্ৰশিল্পী। ১৯৪৪ চনত ব্ৰিটিছ ঔপনিৱেশিক কালত বংগৰ কিছুমান দুৰ্ভিক্ষক চিত্ৰিত কৰা বাবে জয়নুল আবেদিন সুপৰিচিত হৈছিল। তেওঁ শিল্পাচাৰ্য হিচাপে সুপৰিচিত। ভাৰতীয় উপমহাদেশ বিভাজনৰ পিছত তেওঁ পূব পাকিস্তান (বৰ্তমান বাংলাদেশ)লৈ গুচি যায়। ১৯৪৮ চনত তেওঁ ঢাকা বিশ্ববিদ্যালয়ত ইনষ্টিটিউট অৱ আৰ্টছ এণ্ড ক্ৰাফ্টছ (বৰ্তমান ফাইন আৰ্টছ অনুষদ) স্থাপন কৰাত সহায় কৰে।[1]ইণ্ডিয়ান এক্সপ্ৰেছত তেওঁক এজন কিংবদন্তি বাংলাদেশী চিত্ৰশিল্পী আৰু কৰ্মী বুলি অভিহিত কৰিছে।[2] ১৯৪৩ চনৰ বংগৰ দুৰ্ভিক্ষ-বিষয়ক চিত্ৰকলাক তেওঁৰ আটাইতকৈ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ ৰচনা হিচাপে গণ্য কৰা হয়। তেখেতৰ গৃহভূমিয়ে তেখেতৰ কলাত্মক আৰু দূৰদৰ্শী বৈশিষ্ট্যৰ বাবে "শিল্পাচাৰ্য" (বাংলা: শিল্পাচাৰ্য, কলাৰ মহান শিক্ষক) উপাধিৰে সন্মানিত কৰে।[3][4][5]তেওঁ বাংলাদেশৰ আধুনিক শিল্প আন্দোলনৰ পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপে পৰিগণিত। .[6]
জয়নুল আবেদিন | |
---|---|
১৯৫৫ চনত জয়নুল আবেদিন | |
জন্ম | ২৯ ডিচেম্বৰ, ১৯১৪ কিশোৰগঞ্জ, বংগ, ব্ৰিটিছ ভাৰত (এতিয়া ঢাকা সংমণ্ডল, বাংলাদেশ) |
মৃত্যু | ২৮ মে', ১৯৭৬ (৬১ বছৰ) ঢাকা, বাংলাদেশ |
দেশ | বাংলাদেশী |
পেচা | চিত্ৰকলা আৰু অংকন |
প্ৰশিক্ষণ |
|
কৰ্মৰাজী |
|
বঁটা |
|